1923 - 1996
25 Απριλίου 1923
Η Τουρκία χρησιμοποιεί το νόμο περί εγκαταλελειμμένης περιουσίας και οικειοποιεί όλες τις ιδιοκτησίες που εγκαταλείφθηκαν από τους Αρμενίους, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη ο λόγος και οι συνθήκες κάτω από τις οποίες αναγκάστηκαν να τις εγκαταλείψουν.
24 Ιουλίου 1923
Υπογράφεται η συνθήκη της Λωζάνης από την Τουρκίας και τις Μεγάλες Δυνάμεις. Η συνθήκη αναγνωρίζει πλήρη τουρκική κυριαρχία σε όλη την επικράτεια και δεν προβλέπει τίποτα για τους Αρμενίους. Ο Γούινστον Τσόρτσιλ γράφει χαρακτηριστικά: …στη Συνθήκη της Λωζάνης με την οποία αποκαθίσταται η ειρήνη ανάμεσα στην Τουρκία και τους Συμμάχους, μάταια θα ψάξει η ιστορία για τη λέξη «Αρμενία»...
Σεπτέμβριος 1923
Στην Τουρκία με νόμο απαγορεύεται η επιστροφή των Αρμενίων που εγκατέλειψαν την Κιλικία.
1930
Το Καθολικοσάτο του Μεγάλου Οίκου της Κιλικίας μεταφέρεται στο Αντιλιάς του Λιβάνου.
1929-1936
Ένας αριθμός αρμενίων προσφύγων από την Ελλάδα, τη Βουλγαρία και τη Γαλλία επιστρέφει στη Σοβιετική Αρμενία.
1946-1948
Επαναπατρισμός 100.000 Αρμενίων στη Σοβιετική Αρμενία.
Απρίλιος 1965
Η θλιβερή επέτειος των 50 χρόνων από τη γενοκτονία γίνεται για τους Αρμενίους όλου του κόσμου αφετηρία για αφύπνιση και διεκδίκηση για την επίλυση του Αρμενικού Ζητήματος. Στο Ερεβάν κατασκευάζεται μνημείο για τα θύματα της Γενοκτονίας.
Σε διάφορες αρμενικές παροικίες της διασποράς οργανώνονται και ανοίγουν γραφεία της Αρμενικής Εθνικής Επιτροπής.
1971
Παραδίδεται επίσημη πρόταση για την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων από τον εντεταλμένο εισηγητή του Ο.Η.Ε. από την Ρουάντα.
1975-1985
Τα τουρκικά ιδρύματα και οι τούρκοι διπλωμάτες γίνονται στόχος αρμενικών οργανώσεων που απαιτούν την αναγνώριση της γενοκτονίας του 1915 από την Τουρκία.
29 Αυγούστου 1985
Η υπο-επιτροπή του Ο.Η.Ε. για την Πρόληψη και Προστασία των Μειονοτήτων, στη Γενεύη, αναγνωρίζει τη Γενοκτονία των Αρμενίων «ως σφαγή των Αρμενίων από την Οθωμανική κυβέρνηση».
18 Ιουνίου 1987
Αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων εκ μέρους του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Απρίλιος 1990
Το Κοινοβούλιο της Κύπρου καταδικάζει και αναγνωρίζει τη Γενοκτονία των Αρμενίων.
1988
Εμφάνιση της «Κίνησης Καραμπάχ» η οποία διεκδικεί την επανένωση της αυτόνομης αρμενικής περιοχής του Καραμπάχ με την Αρμενία, η οποία είχε παραχωρηθεί στο Αζερμπαϊτζάν με απόφαση του Καβμπυρό, στις αρχές της δεκαετίας το 1920.
1 Δεκεμβρίου 1989
Την το Ανώτατο Σοβιέτ της σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Αρμενίας και το Εθνικό Συμβούλιο του Καραμπάχ (Αρτσάχ) συνυπογράφουν απόφαση για την επανένωση του Καραμπάχ με την Αρμενία.
Στο Αζερμπαϊτζάν οργανώνονται αντιαρμενικά πογκρόμ με νεκρούς, τραυματίες και 400 χιλιάδες Αρμένιους πρόσφυγες σηματοδοτούν την κλιμάκωση της αρμενο-αζερικής διένεξης που σύντομα εξελίσσεται σε έναν πολυμέτωπο και άγριο πόλεμο.
Με αποφασιστικότητα και αυταπάρνηση οι Αρμένιοι δίνουν χιλιάδες νεκρούς στα πεδία των μαχών για την ελευθερία του Καραμπάχ και απωθούν τις αζερικές δυνάμεις πέρα από τα σύνορα της αυτόνομης Δημοκρατίας.
Το 1994, με τη μεσολάβηση της Ρωσίας, επιτεύχθηκε κατάπαυση του πυρός, η οποία ισχύει μέχρι σήμερα.
7 Δεκεμβρίου 1988
Καταστροφικός σεισμός σαρώνει το βορειο-ανατολικό τμήμα της Αρμενίας προκαλώντας τουλάχιστον 25.000 νεκρούς και 500.000 αστέγους.
21 Σεπτεμβρίου1991
Η Αρμενία με δημοψήφισμα στις ανακηρύσσεται ανεξάρτητη Δημοκρατία.
6 Ιανουαρίου 1992
Το Καραμπάχ αυτο-ανακηρύσσεται ανεξάρτητο κράτος, με δική του σημαία, εθνόσημο, στρατό, δυνάμεις ασφαλείας, κυβέρνηση και βουλή.
25 Απριλίου 1996
Το ελληνικό Κοινοβούλιο αναγνωρίζει τη Γενοκτονία των Αρμενίων.